بزن ب…
بزن باران…
بزن باران که من هم دلم می خواهد روان شوم…
همچون قطراتت که روی زمین به هم پیوسته‌اند و جوی خروشانی ساخته‌اند و اگر همچنان ادامه دهی، سیلی می‌شوند و همه چیز را با خود می‌برند…
شاید بهتر است بگویم همه چیز را می‌شویند…
در سالگردِ «…»…
یک سال پیش کسی رو داخل فضای تنگی رها کردم و رفتم…کسی که آخرین لحظاتی که دیدمش رو از یاد نبردم…و من دیر رسیده بودم…
و بعد از یک سال…درست در همون روز…داشتم دوستی رو نظاره می کردم که پدرش رو در فضای مشابهی رها می کرد…
بهت و حیرت در نگاهش بود و…و یک چیز عجیب…شاید اون چیز عجیب رو بدونم چیه و بفهمم…اما ترجمه ای براش ندارم…