بی سر و ته اما واقعی…

بیا پز روشنفکری برداریم…پز امروزی و مدرن بودن…
یه لیوان قهوه بریزم، بیام بشینم پای سیستم، نوشته های روشنفکری بخونم…یه قلپ قهوه بخورم و بعدش شروع کنم به نوشتن متنای بی سر و ته….
نه!…
این واقعیته!…پز روشنفکری و مدرنیته و … نیست!
یه لیوان قهوه می ریزم تا حد ممکن تلخ نگه‌ش می دارم…
می شینم پای سیستم…متنای روشنفکری نمی خونم…زل می زنم به مانیتور…یه آهنگ پلی می کنم…شروع می کنم توی سرم با خودم حرف می زنم
گاهی این مکالمات رو تایپ می کنم….
اینکه بی سر و ته هستن برای این نیست که پز خفن بودم بگیرم…برای اینه که یه وقتایی از سر و تهش می زنم…فقط خودم سر و تهش رو می دونم…یه جورایی خود سانسوری می کنم…یه جورایی، رمزنگاری کردم، که خودم می دونم چطور شکسته می شه!…
یه وقتایی همین قدر بی سر و ته و شاید برای دیگران بی معنیه…اما برای خودم پر معنی تر از هر چیزیه…

بدون دیدگاه برای بی سر و ته اما واقعی…

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *